Het schemert nog en ik ben half wakker. Buiten hoor ik de rivier stromen en mijn vriendje. Hij maakte me weer wakker met zijn heldere ochtendzang. Het typische gefluit met of zonder riedeltje is snel te herkennen. Iedereen kent hier dit vriendelijke vogeltje want ze vertoeven graag vlakbij mensen en zijn absoluut niet schuw.
Paartjes hebben kleine territoria. Voortdurend zie je ze op de grond zaadjes oppikken, rondhangen in struikgewas, heggen en kleine bomen. Ik weet nu al dat ik ze zal missen als ik Venezuela verlaat.
